Uroczystość Wszystkich Świętych

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 31, październik 2020 23:03

Odsłony: 706

„Nie ma recept na świętość"

„Często skłonni jesteśmy do szukania recept na świętość. Wydaje się nam, że święty musi być bezwzględnie taki, jak go opisują księgi ascetyczne i mistyczne. A jeżeli któregoś z elementów brak, to już świętość wątpliwa. Jest to tylko nasze ludzkie myślenie, jakże dalekie od myślenia Bożego. Błogosławiony Bóg w świętych swoich ma tak olbrzymią skalę możliwości dla człowieka, że często nie wiemy nawet, kto jest bliżej Boga, w kim nagromadziło się więcej miłości Bożej – czy w biedaku, który nie umie powtórzyć ani jednego określenia z katechizmu, czy w wybitnym teologu, który strawił życie nad księgami teologicznymi, zapisał mnóstwo papieru, całe życie obracał się wokół spraw Bożych, a do świętości nie doszedł. To jest Boża tajemnica.

Musimy bronić się przed zawężonym, schematycznym pojmowaniem świętości. Świętość może być wielka i rozgłośna, wypełniona cudami. Ale może być również cicha, pokorna, niedostrzeżona, wypowiadająca się tylko w tajemniczym i nieudolnym szepcie duszy do Boga (...). Mamy swój obraz świętości i dlatego tak trudno jest nam pogodzić się z prawdą, że świętość jest współżyciem z Chrystusem, zespoleniem i obcowaniem z Nim na miarę naszych możliwości. Zawsze jednak z udziałem zaparcia się samego siebie, z ciężarem własnego życia, który jest lżejszym lub cięższym krzyżem każdego z nas, krzyżem bohaterów lub krzyżem małych dzieci. Każdy z nas zwycięża siebie według własnej miary i możliwości. Ale Bogu to wystarcza, ponieważ On dla każdego z nas ma odmienną miarę i niezwykła wyrozumiałość (...).

Religia Chrystusowa zawsze jest zaparciem się siebie, przezwyciężaniem siebie, niekiedy działaniem przeciwko sobie. Jest dźwiganiem własnego krzyża, pod który jednak Chrystus zawsze podstawia swoje ramię. Jest naśladowaniem Chrystusa, a więc wspaniałą wspólnotą. Nigdy nie czujemy się osamotnieni, zawsze niesiemy swój krzyż w najlepszym towarzystwie Boga samego. Religia Chrystusowa nie jest łatwizną życiową. Bóg stawia wymagania, ale jednocześnie pomaga i wspiera. Im trudniejsze zadania Bóg człowiekowi wyznacza, tym jest mu bliższy, tym bardziej Bóg jest w nim obecny (...).