Panie dobry jak chleb...

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 09, czerwiec 2013 14:36

EKA

Odsłony: 2488

Raz do roku BÓG-SYN opuszcza mury świątyni i wychodzi do nas. W nasze codzienne życie. W słońcu, czy deszczu i chłodzie, jak w tym roku. W ten jeden dzień - obrazowo rzecz ujmując  - to Jezus pochyla się nad nami jakby chciał nam powiedzieć, że nie jest Bogiem od przysłowiowego święta, że nie chce być zamknięty w murach świątyni, że  pragnie SOBĄ wypełnić każdy skrawek naszego życia. Wyjście Jezusa ze świątyni jest równie zdumiewające, jak wielko-czwartkowe obmycie nóg Apostołom.

Po każdym Przeistoczeniu, kiedy Hostia, która jeszcze kilka chwil przedtem była kawałkiem białego chleba, staje się CIAŁEM CHRYSTUSA. Kapłan intonuje: OTO WIELKA TAJEMNICA WIARY. Czy tylko wiary? O tym, że nie tylko, niech poświadczy przypomnienie kilku z wielu cudów, zwanych eucharystycznymi, a które pokazują, że w istocie ta mała hostia jest rzeczywiście CIAŁEM CHRYSTUSA. Sfera nadprzyrodzona idzie w parze z naszą zdolnością poznania. Nauka podaje rękę wierze.

Miejscowość Lanciano we Włoszech. W VIII wieku pewnemu kapłanowi wątpiącemu - w czasie sprawowania Eucharystii – w prawdziwość przeistoczenia, nagle wino w kielichu zamienia się w krew, a hostia na paterze w kawałek ciała. Dopiero w XIV wieku opisano owe wydarzenie, a do wystawionych relikwii CIAŁA PAŃSKIEGO I KRWI CHRYSTUSA zaczęły napływać tłumy pielgrzymów. By uciąć spekulacje wątpiącym, sami franciszkanie oddali w 1970 roku próbki materiału, który w dokumentach kościelnych stanowią RELIKWIĘ CUDU EUCHARYSTYCZNEGO, do analizy w Laboratorium Analiz Klinicznych i Anatomii Patologicznej, którą kieruje prof. Odardo Linoli, wybitny specjalista w dziedzinie anatomii, histologii chemii, patologii i mikroskopowych badań klinicznych. Rezultat badań tak zszokował profesora, że badanie powtórzył 500 razy!! Nie dowierzając powtarzalności wyników, zaprosił do współpracy innego specjalistę anatopatologa, prof. Ruggero Bertelliego. Wyniki potwierdziły się:  pobrany materiał to: ludzkie ciało będące przekrojem lewej i prawej komory serca i ludzka krew grupy A Rh minus. Na dodatek pomimo upływu czasu, zachowały się nieskażone, jakby były pobrane od osoby żyjącej.  

Nie trzeba sięgać do średniowiecza, pielgrzymować do odległej Italii, by stanąć twarzą w twarz z cudem. 5 lat temu, 12 października 2008 roku w parafii św. Antoniego w Sokółce na Podlasiu, kapłan upuścił na posadzkę konsekrowaną hostię. Umieszczona w specjalnym naczyniu z wodą hostia powinna po kilku dniach się rozpłynąć. Nie tylko, że tak się nie stało, to jeszcze na hostii pojawiła się czerwona plama, która potem poddana analizie w dwóch niezależnych instytutach Patomorfologii Medycznej, dała jednobrzmiącą odpowiedź: czerwona plama okazała się cząstką mięśnia sercowego w stanie agonalnym!. Nauka nie potrafi wytłumaczyć, dlaczego hostia w wodzie nie rozpuściła się, dlaczego tkanka sercowa nie uległa martwicy i dlaczego w sposób strukturalny związana jest z hostią.

Tak od zarania w życiu jest, że człowiekowi wiary, do bycia chrześcijaninem, cuda nie są konieczne. Tak jak niedowiarka, najbardziej przekonujące wyniki ekspertyz, nie przekonają. Przypomnijmy sobie ostatnie wersy przypowieści o bogaczu i biednym Łazarzu.  Pogrążony w mękach bogacz, prosi Abrahama: „.Proszę cię więc, ojcze, poślij go (Łazarza) do domu mojego ojca! Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki". Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!" "Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą". Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą"..(Łk16, 27-31). ŚWIĘTA KSIĘGA.. Święte słowa..