Burza (1)
- Szczegóły
- Opublikowano: niedziela, 09, grudzień 2012 15:59
- ks. Krzysztof Kasza
- Odsłony: 1853
Mamuś moja powiedz proszę
czym jest burza ta na dworze
bo od dawna jej nie znoszę
i tak bardzo jej się trwożę
takie błyski są na niebie
no i huk jest strasznie wielki
że chcę tulić się do ciebie
by osuszyć łez kropelki
czy ta burza grzmieć tak musi
me serduszko z lęku skacze
no i w gardle mnie coś dusi
gdy na niebo skrycie patrzę
jeszcze wiatr wszczął swoje psoty
wszystko w niebie się kotłuje
zniknął słońca promień złoty
chyba świat się nasz popsuje
z chmur już płynie wody struga
w kule lodu się zmieniła
błyskawica znowu mruga
jakaż w burzy wielka siła
powiedz wreszcie czym jest burza
bym pojęła jej znaczenie
choć nie jestem jeszcze duża
będzie dla mnie to olśnienie
już ci bardzo prosto powiem
prawdę o tej burzy w świecie
że pod niebem chmurek mrowie
harce czyni często w lecie
myślę też że wiatry psocą
jedne zimne drugie ciepłe
oba z dąsów aż się pocą
więc się szarpią i są wściekłe
nawet chmury w spór wciągają
żeby im pomieszać szyki
chmury w wirze się zderzają
więc te grzmoty to ich krzyki
może jednak to anioły
mają w niebie dziś zebranie
więc stawiają ciężkie stoły
stąd rozlega się trzaskanie
albo Pan Bóg patrzy z chmurek
na niegrzeczne małe dzieci
i odkręca deszczu kurek
na dodatek gromy krzesi
błyskawice to ogniki
co się z kłótni w górze rodzą
wyglądają jak druciki
co na ziemię światłem schodzą
po nich idzie grzmotu fala
od niej wszystko dudni echem
lecz stopniowo się oddala
drży wciąż jednak gromkim śmiechem
czasem dłużej w górze jęczy
by oddechu dać świeżego
i zaświeci barwą tęczy
życząc dzionka spokojnego
tęcza co ją widać w górze
jest z kropelek lekkiej wody
co uciekła wielkiej chmurze
by dać światu ciut urody
wiedz że jest tak kolorowa
bo słoneczko ją całuje
w niej się złoty promyk chowa
i swą barwą tak maluje
załamują się promienie
na kropelkach wodnej masy
aby oczom dać złudzenie
że i burza ma moc krasy