Kaczor dumny jak paw prawie
- Szczegóły
- Opublikowano: środa, 03, czerwiec 2015 21:41
- ks. Krzysztof Kasza
- Odsłony: 1739
Kaczor dumny jak paw prawie
z dziobem żółtym bo smarkaty
marzy ciągle o tej sławie
co ją dziadek miał przed laty
miał on dziadka tak sławnego
że mu wszyscy się kłaniali
i nie było mu równego
by na baczność przed nim stali
czym ten dziadek się zasłużył
by mu takie hołdy składać
przecież czasem też się burzył
by swym słowom ważność nadać
otóż służbę zawsze cenił
honor ponad wszystko stawiał
nigdy w pracy się nie lenił
słowa prawe tylko mawiał
sercem czułym kochał ludzi
i pociechę niósł zbolałym
wiarę w dobroć w innych budził
choć sam nie był doskonałym
lecz pokornym był z natury
i swe życie pędził skromnie
nigdy z nikim nie miał bury
bo o cnotę dbał niezłomnie
takim chce być jego wnuczek
co tak kochał swego dziadka
lecz nie słucha tych nauczek
które prawi co dzień matka
wzrosnę w cnotach bez morałów
– w kółko wszystkim to powtarza
nie chcę słuchać czczych banałów
gdyż to bardzo mnie obraża
swego dziadka naśladuje
choć to kiepsko mu wychodzi
bo okropnie dokazuje
innym zawsze tylko szkodzi
że jest taki – nie dziwota
przecież w życiu trzeba słuchać
bez słuchania ginie cnota
której ciągle trzeba szukać