Budowa kościoła NSPJ
- Szczegóły
- Opublikowano: sobota, 01, wrzesień 2012 00:00
- Adam Kafka
- Odsłony: 5545
Po raz pierwszy pomysł budowy nowego kościoła został przedstawiony w 1856 roku. Patron Tiele-Winkler, który był protestantem, zgodził się i oświadczył gotowość ofiar na ten cel, ale pod warunkiem że stary kościół zostanie przekazany protestantom. Oczywiście nie mógł się na to zgodzić proboszcz Ludwik Markiewka, by po tylu wiekach kościół mariacki przeszedł w ręce protestantów.
Niestety kościół mający rozmiary 22 x 9,5 m stawał się coraz mniejszy dla wzrastającej liczby Parafian. Ks. Markiewska złożył w 1857 roku wniosek do starosty bytomskiego von Tieschowitza aby zarządził wspólną konferencję interesantów i polecił budowniczemu wykonać rysunek i kosztorys budowy. Niestety nie doszli do porozumienia i nic z tego nie wyszło. W marcu 1859 Ks. Markiewka zmarł, a jego następca Ks. Józef Troska nie miał czego kontynuować. Ks. Troska zmarł w 1867 pozostawiając zapis pewnej kwoty na cel budowy nowego kościoła.
W 1868 chciano odciążyć Mysłowicki kościół, a więc zdecydowano się na utworzenie nowej parafii Szopienice - Roździeń. Niewiele to pomogło, choć 4 tysiące ludzi przyłączono do nowej parafii to w naszej zostało jeszcze 8 tysięcy, a liczba wciąż rosła.
Kolejny proboszcz Ks. Edward Kleemann od samego początku urzędowania postawił sobie główny cel: doprowadzić do wybudowania nowego kościoła. Robił wszystko, by wybudować tutaj wielki kościół, zbierał fundusze, a gdy w 1872 w Brzezince powstała myśl budowy kościoła, przeszkodził temu, mówiąc, że najpierw stanie kościół w Mysłowicach, a dopiero później w Brzezince. Więc ofiary i podatki z Brzezinki szły na budowę kościoła w Mysłowicach.
W 1877 poświęcono kościół ewangelicko-augsburski w Mysłowicach, co równało się z tym że patron już nie będzie żądał w zamian za ofiarowane środków na nowy kościół, przejęcia kościoła mariackiego. Ks. Kleemann zlecił architektowi Jackischowi z Bytomia, wypracowanie rysunku na nowy kościół. Jakisch zrobił to rewelacyjnie, opracował kościół gotycki, a jego koszta obliczył na 260 tysięcy marek. Ks. Kleemann bardzo się spieszył, gdyż ludzie nie mieścili się już w starym kościele, niestety znowu wynikły problemy. W 1885 Rejencja zawnioskowała, że patron nie musi płacić na kościół, co uniemożliwiło rozpoczęcie budowy ze względu na niewystarczające środki finansowe. W 1886 proboszcz zrobił wykaz środków, których się spodziewa na budowę kościoła: 70000 marek posiadał, kolekta miała przynieś 10000 za 3 lata, prezydent miał przekazać kolejne tyle, biskup 40000 i miał zamiar zaciągnąć pożyczkę w wysokości 50000 marek. Postanowił obniżyć wieżę i jeszcze w 1886 zacząć budowę, w 1887 zburzył stodoły i przygotował miejsce pod budowę, zorganizował wielką loterię fantową, która przyniosła 30000 marek.
Po 32 latach starań wydano zgodę na budowę kościoła. Od razu w kwietniu 1888 przystąpiono do budowy. Po zaledwie 3 miesiącach w lecie tego roku mury wystawały kilka metrów ponad ziemię i zaproszono kardynała Koppa, by poświęcił i wmurował kamień węgielny. Niestety ks. Kleemann nie doczekał zbudowania kościoła, o który tak walczył, gdy zmarł w październiku 1889 kościół co do surowej budowy, poza wieżą, był wykończony.
W 1891 po 3 latach zakończono budowę ogromnej neogotyckiej świątyni i zaproszono ks. Koppa na konsekrację. Biskup wrocławski nie mógł przybyć i zlecił poświęcenie kościoła dziekanowi mysłowickiemu ks. Janowi Michalskiemu z Lipin. Poświęcenie odbyło się 17 września 1891, przy udziale tłumów parafian i wiernych z sąsiednich miejscowości.
Kościół został konsekrowany w 1895 przez kardynała Koppa i przejął rolę kościoła parafialnego. Cały koszt wybudowania kościoła wraz z wyposażeniem wyniósł 220000 marek, co nie było ogromną sumą jak na taki kościół. Zbudowano go w stylu neogotyckim, jest trójnawowy, z nawą poprzeczną i wysoką na prawie 70 metrów wieżą. W Kościele znajdowały się piękny ołtarz główny oraz 6 bocznych ołtarzy, wiele obrazów, piękna polichromia i witraże. Do kościoła zakupiono również 12 figur apostołów z brązu, organy i cały potrzebny sprzęt.