Dzieje parafii po wybudowaniu nowego kościoła
- Szczegóły
- Opublikowano: sobota, 01, wrzesień 2012 00:00
- Adam Kafka
- Odsłony: 4050
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa przejął główną rolę w parafii, kościół mariacki stał się filialnym. Pierwsze misje po wybudowaniu nowego kościoła odbyły się w 1894 roku, a odprawili je ojcowie franciszkanie z Góry Św. Anny. Na przełomie wieków odbyło się w Mysłowicach szczególne i rzadkie nabożeństwo z okazji przywitania nowego stulecia. Przez trzy dni poprzedzające nowe stulecie odprawiono triduum, a w sylwestra o północy odbyła się uroczysta Msza przy wypełnionym po brzegi kościele.
Już na początku tego dwudziestego stulecia parafia się zmniejszyła. Został wydzielony obszar Janowa, Nikiszowca i Giszowca, utworzono Parafię Św. Anny. Pierwszym poważnym remontem w parafii, po wybudowaniu kościoła, był remont wieży w 1913 roku.
W 1925 powstała nowa diecezja katowicka, do której zostały przyłączone Mysłowice. Parafia mysłowicka w diecezji katowickiej również należała do jednej z większych. Mimo coraz mniejszego terytorium liczyła w 1927 ponad 27000 wiernych. To właśnie w tym roku proboszczem został ks. Teofil Bromboszcz, kanonik i prałat. Ten kapłan zrobił bardzo wiele dla parafii, odmalował kościół mariacki, kościółek Świętego Krzyża, ufundował 3 nowe dzwony oraz zlecił odnowienie polichromii kościoła NSPJ, który od I wojny światowej był w opłakanym stanie.
Polichromia, którą stworzono w 1929, była zachwycająca. Najbogatsza była w prezbiterium, nad ołtarzem umieszczono postacie 10 aniołów, dzierżących w ręku symbole męki Pana Jezusa, w następnym polu sklepienia postacie aniołów adorujących Chrystusa. Na szerokim polu krzyżujących się sklepień na środku kościoła znalazły się postacie 8 świętych patronów, którzy mieli być pośrednikami pomiędzy ludźmi i Bogiem. Po obu stronach ołtarza głównego ściany zdobiła bogata ornamentyka składająca się z motywów winogronowych, herbów kościelnych i krajowych. Znajdowały się tam herby Ojca Świętego Piusa XI, kard. Augusta Hlonda, bpa Arkadiusza Lisieckiego, oraz herby Polski, Śląska i Mysłowic. Pośrodku herbów znajdował się symbol Serca Pana Jezusa, patrona kościoła parafialnego. Odpowiednio do nowej szaty kościoła zostały gruntownie odświeżone ołtarze, ołtarzyki, stacje drogi krzyżowej i figury. Całość odrestaurowanego wnętrza kościoła przedstawiała się imponująco i godnie.
4 kwietnia 1934 nadeszła z Rzymu wiadomość, że Papież mianował proboszcza naszej parafii biskupem sufraganem diecezji śląskiej. W niedzielę 3 czerwca do Mysłowic zaczęły ściągać tłumy gości, delegacje z całej diecezji, duchowieństwo i świeccy, bo to miejsce wybrał ks. Bromboszcz na miejsce swojej konsekracji. Przybył biskup częstochowski, ks. Kubina, biskup katowicki Stanisław Adamski i biskup Gawlina, generał śląskiej dywizji, starosta katowicki, wicewojewoda i wiele innych przedstawicieli władz. Uroczystości, koncerty i procesje odbywały się do późnego wieczora. Ks. Bromboszcz jeszcze przez dwa lata, do 1936 był oficjalnie proboszczem mysłowickim, rezygnując później z tej funkcji.
Czasy II wojny światowej to grabieże, wojska niemieckie skradły 5 dzwonów na cele wojenne, przez walki ucierpiały kościoły. Mysłowice nie miały stałego duszpasterza, po ucieczce ks. proboszcza Matuszka, było kilku jego zastępców, którzy niewiele mogli zdziałać w czasie wojny.
Program duszpasterski
